Geluk proeft als een toverwoord. Gelukkig zijn de wijzen en de genieters, de durfals en de winnaars. Ongelukkig zijn de losers, de dummies, gevult met lege bladzijden. Geluk is iets waar wij allen naar streven. Vaak zonder stil te staan bij de vraag: wat betekent geluk eigenlijk voor mij?
Vandaag voel ik mij gelukkig. Het regent en stormt. Het voelt als herfst in de winter. De paarden hebben de wind in het hoofd. Onrust en opwinding. Ik geef een training omringt door natuurgeweld in het open veld van het Groningse landschap. Nokky is schitterend. Ik geniet van zijn energie en kracht, opgeladen door het gefluit in zijn oren. Staart en benen hoog in de lucht.
De ruiter heeft zijn handen vol. Hij merkt niets van de regen, de wind. Hij voelt geen kou. Hij is totaal geconcentreerd aan het werk. Met moeite de fijne communicatie in stand houdend die de mens verbind met het paard, dat alleen maar hard en tegen de wind in wil, oren plat in de nek, gehoorzamend aan een oerdrift.
In de luwte, als Nokky tot rust is gekomen, lachen we naar elkaar. De ruiter is gelukkig, blij met het volledige hier en nu dat het paard en ik hem schenken. Dat maakt mij gelukkig. Het besef dat je krijgt wat je echt ten diepste nodig hebt.
