Nokky blijft maar knabbelen, bijten, duwen en trekken aan de man die hem leidt. “Wanneer stopt hij nou eens”, roept de man op een gegeven moment geïrriteerd uit.
“Nooit”, lach ik. “Niet zolang jij niet werkelijk de leiding op je neemt”.
“Maar ik zeg toch heel duidelijk wat hij moet doen?”, roept hij wanhopig. “Ik wordt er gek van!”.
“Ja, je verteld Nokky wel dat hij afstand moet houden, maar vertel je dat ook tegen jezelf? Je leidt je ‘buitenwereld’ wel, maar jezelf niet!”.
In de documentaire ‘Kumare’, van Vikram Gandhi, laat de maker zien hoezeer wij behoefte hebben aan iemand anders om ons te leiden. We zijn op zoek naar de goeroe en vergeten daarbij dat er maar één iemand is die ons kan leiden: wijzelf. Jij bent je eigen goeroe. Vikram verkondigt deze boodschap keer op keer aan zijn volgelingen.
Als Vikram aan het einde van zijn film onthult dat hij een nep-goeroe is, kunnen sommige van zijn volgelingen dat niet aan. Ze breken met hem, noemen hem een bedrieger, of zeggen dat hij stiekem toch een heilige is, maar dat zelf niet weet.
We geven makkelijk leiding aan anderen, we volgen makkelijk leiders, maken onszelf ondergeschikt aan de ideeën van anderen, plaatsen anderen op voetstukken, overtuigen anderen van ons gelijk. Waarom is het dan zo moeilijk om jezelf te volgen? Wij zijn allen kinderen van het heelal: er is geen andere weg, dan je eigen weg.
