Wij zijn twee meiden die allebei van paarden houden en de laatste maanden naar paardrijles gaan bij de manege. We hebben die hobby naar jaren weer opgepakt respectievelijk net mee begonnen op volwassen leeftijd. Toen kregen we de kans te helpen het paard van de buren te verzorgen – geweldig!
Het paard leek op het eerste gezicht behalve enorm groot en sterk ook enorm lief en we sloten de merrie gelijk in onze harten. Bij nader inzien blijkt ze super dominant, agressief, en niet goed ingereden te zijn. Dit leverde al gauw levensgevaarlijke situaties op. Toen ik een dag ‘kreupel’ thuis zat omdat ze me had geslaan leek het me tijd om internet af te stropen naar een adresje van iemand die ons zou kunnen helpen om het patroon (van kwaad tot erger) te doorbreken. Als onervaren paardenliefhebbers zouden we het met zo’n moeilijk paard zonder professionele hulp niet redden.
Ik vond het adres van Heike en we gingen bij haar op proefles. Na een korte inleiding stonden we al gauw midden in een kleine kudde paarden die ons nieuwsgierig aankeken en ik sprong opzij voor een paard dat haast over me heen liep. Dat bleek al les 1 te zijn: wie zijn voeten verzet verliest. Zo bleven we nog een tijdje observeren hoe de paarden in de kudde met elkaar omgingen, wie de baas was en hoe zich dat uitte. Dan mocht ik zelf aan de slag en mijn eigen stukje ruimte verdedigen, en claimen van andere paarden. Dit alleen maar met behulp van lichaamstaal en het zwaaien met een touw. Vervolgens mocht ik een paard, Special, uit de kudde ophalen, waarbij ik me door haar ‘liet vangen’. Als laatste mocht ik met Nokky in de bak oefenen hoe ik een paard aan een touw achter me leid. Het ging heel veel over ‘wijken voor druk’, waarbij ik me moest manifesteren als degene die druk uitoefent, waarop het paard wijkt. Heike legde alles op een rustige,
duidelijke en prettige manier uit.
Verder waren we erg onder de indruk van de demonstratie van Heike en Nokky over hoe het eruit ziet wanneer je echt een goed team vormt samen met je paard: hij luistert indrukwekkend nauwkeurig naar haar, aan de longe, onder het grazen… Dat zouden we ook wel willen met ‘onze’ merrie!
Ik was erg benieuwd toen ik na deze les weer onze wei in liep. De merrie zag dat mijn houding veranderd was: ze bedreigde me niet meer, en met de nieuw geleerde methoden konden we haar agressie binnen twee bezoeken al voor het grootste deel uitbannen. We hadden binnen een handomdraai een ‘nieuw’ paard! Eentje die meer in balans en cooperatiever is. Het lijkt te mooi om waar te zijn! We hebben goede hoop dat we door deze communicatiestijl consequent te gebruiken nog lang op een prettige manier met de merrie kunnen werken en met elkaar plezier kunnen maken. Dit alles zonder de inzet van pijn. De paardrijlessen heb ik voorlopig maar stop gezet: het geeft me op dit moment veel meer voldoening om goed te leren communiceren met het paard en eerst te zorgen dat ik op de grond respect krijg.
Inmiddels zijn we een paar weken en een les verder. Ik kan me nu met een veilig gevoel in de wei bewegen en durf zelfs weer met de merrie buiten te wandelen: dankzij de oefeningen die we stap voor stap (met veel geduld) met haar aanleren hebben we al een goede vertrouwensbasis gelegd. Ik kan me nu beter inleven in het paard en begin in zijn taal met hem te communiceren. Op deze manier omgaan met paarden is zo veel meer dan alleen maar de techniek van het rijden onder de knie krijgen! Ik zou het iedereen aanraden die interesse heeft om meer te begrijpen van het paard als dier en als individu. Zelfs bij ‘onze’ merrie, die ons een vrij hopeloos geval leek, veranderde ongewenst gedrag door inzet van de juiste methoden in een handomdraai. Hoewel we beginners zijn in de omgang met paarden genieten we nu al van de steeds betere relatie met ‘ons’ paard.
Wij zijn dus super blij met de bij Heike geleerde methoden en kijken uit naar de volgende les
