Een klant rijdt voor het eerst zonder zadel op Nokky. Onwennig klemt hij zijn benen strak om de buik. De knieën hoog opgetrokken. Nokky wordt onrustig van de constante druk. Hij drentelt half in draf over de hoefslag. De ruiter klemt zich nog meer vast en trekt de teugels strak. Plots schrikt Nokky en maakt een sprong opzij. De ruiter hangt half aan zijn hals en heeft er genoeg van. Veel te gevaarlijk zo zonder zadel rijden! Maar wat maakt het nu zo gevaarlijk?
Ik vraag de klant midden in de bak te gaan staan op dezelfde manier waarop hij net op Nokky zat. De klant buigt door zijn knieën, buigt zijn bovenlichaam naar voren en spant zijn lijf. Ik vraag de klant razendsnel te reageren op elk commando dat ik roep. Gespannen wacht de man af. Spring naar rechts! De klant komt eerst overeind en springt dan naar rechts.
Ga nu opnieuw midden in de bak staan en ontspan je. De klant staat rechtop. De armen los langs zijn lijf. Weer vraag ik hem snel te reageren op elk commando. Spring naar links! de man springt direct naar links. We kijken elkaar aan. De klant begint te lachen.
Met een pootje help ik de klant weer op Nokky. Zijn benen, rug en armen ontspannen. Het paard stapt rustig door. Als Nokky op dezelfde plek in de bak weer schrikt, blijft de klant zitten. Niet helemaal in evenwicht, maar wel boven het paard. Hij heeft gereageerd vanuit een alerte ontspanning. Alleen vanuit ontspanning kan je reactie direct en adequaat zijn. Wat zou het fijn zijn om deze oefening ook in menselijke relaties toe te passen!
