Een klant wil graag meer uit zijn team halen. Hij omschrijft zijn team als ‘verstard‘. Hoe kan hij ervoor zorgen dat zijn teamleden meer initiatief nemen? Tijdens de coaching komen we erachter dat de man erg sturend is in zijn communicatie. Hiermee beperkt hij de vrijheid van zijn medewerkers. We gaan naar de paarden om te onderzoeken hoe de klant meer coachend kan communiceren.
We staan bij de paarden, net achter een draadje. Ik vraag de klant de kudde te observeren en te kijken welke gedachten en gevoelens de kudde bij hem oproepen. De klant staat stil en kijkt. Hij voelt spanning in zijn onderbuik. Hij ziet de paarden, gedachten komen en gaan. Uiteindelijk vormt het beeld zich dat ieder dier zo zijn eigen ruimte in de bak inneemt. De klant spreekt zijn gedachten en gevoelens uit.
Dan vraagt ik de klant naar de kudde te kijken en mij te vertellen welke positie één bepaalde merrie inneemt. De man denkt na en zegt: “een middenpositie”.
“Wat is het verschil tussen mijn eerste en mijn tweede vraag”? Vraag ik de klant. Hij moet nadenken.
“Heb je wel iets gevoeld bij de tweede vraag?”
“Nee, eigenlijk niet”, zegt de man. “Ik heb geïnterpreteerd, het was meer hersengymnastiek”.
“En dat is het verschil. Bij de eerste vraag voelde je wel en dacht je ook. Bij de tweede vraag dacht je alleen maar”.
De klant ervaart dat hij zijn teamleden stuurt door specifieke vragen te stellen als: “Welke positie neemt die merrie in?” of “Wie is de leider van de kudde?” Hij spreekt maar één facet van hun zijn aan; hun denken. Zijn manier van vragen spiegelt zijn eigen voorkeur, namelijk dingen overdenken in plaats van te doorvoelen. Door een meer uitnodigende vraag te stellen, geeft de klant zijn teamleden de vrijheid hun eigen talenten te gebruiken.