Ik maak een duidelijk onderscheid tussen trainen en coachen. Tijdens het coachen leer je met jezelf om te gaan. Tijdens het trainen leer je met paarden omgaan. Mooi, zo’n zuiver onderscheid. In de praktijk lopen klanten soms vast tijdens de training. Ik kan dan twee wegen bewandelen. Ik kan de klant leren welk gedrag tot een beter resultaat leidt, of ik kan de klant vragen of hij open staat voor een stukje coaching.

Nokky is niet weg te slaan bij een klant. De klant wil Nokky op een ruime cirkel om hem heen laten lopen. De klant werkt zich uit de naad om Nokky verder bij zich weg te krijgen. Nokky let bijzonder goed op de klant, blijft aan hem kleven en om hem heen draaien. Ik doe het nog een keer voor. Het lukt niet. Ik leg de theorie uit. Het lukt niet. Ik versimpel de opdracht. Het lukt niet. Tijd voor een time-out.

Wie is hier aan het werk? Ik, zegt de klant. Het zweet staat hem letterlijk op het voorhoofd. Is dat herkenbaar? Jij hard aan het werk, terwijl de ander nauwelijks iets doet? De klant denkt diep na. Ondertussen komt Nokky bij ons staan. Zijn hoofd dicht bij de buik van de klant. Op rust, zonder zijn gebruikelijke geplaag. Ja, dat is herkenbaar. De klant kan meerdere momenten uit zijn dagelijkse leven benoemen die erg op deze situatie lijken.

We spreken af dat de klant de komende week gaat opletten wanneer hij hard aan het werk is zonder dat de ander echt iets hoeft te doen. De klant is confuus van het gebeuren. Ik zie zijn verwarring en vraag of hij wel blij is met de boodschap van Nokky. Nou blij is niet het goede woord, zegt de klant. Maar ik ben wel heel erg tevreden met wat hij me heeft laten zien. 

De klant heeft vandaag misschien niet geleerd hoe hij Nokky op een volte kan laten lopen, hij is wel een stuk wijzer geworden over zichzelf. Trainen en coachen kan heel goed hand in hand gaan. Als je er open voor staat, kom je jezelf overal tegen. Het is de kunst dan echt even stil te gaan staan en je cadeautje uit te pakken.