De klant staat twijfelend in de bak. Het paard kijkt hem aan en staat stil; afwachtend. “Waarom zou hij met mij samen willen werken!?”, roept de man vertwijfelt uit. “Wie ben ik om hem een opdracht te geven, iets te doen dat hij misschien helemaal niet wil?”. De klant volgt een communicatietraining met paarden maar voelt een enorme blokkade om ook maar iets met het paard te ondernemen. “Laten we Nokky terug brengen naar de wei en je vraag voorleggen aan de kudde”, stel ik voor.

We staan in de wei. De paarden grazen om ons heen. We wachten af. Na een paar minuten komt Livito op ons af. Vlak voor de man blijft hij staan. Hij kijkt de man aan. Zet nog een stap dichterbij en duwt zacht met zijn neus tegen de buik van de klant. Vervolgens knabbelt hij voorzichtig aan de schouder van de man. “Wat wil hij van mij? Wat moet ik doen?”, vraagt de man verbouwereerd. “Ga het contact maar aan”, zeg ik glimlachend. “ Denk niet na, maar ga mee met zijn beweging, doe wat goed voelt”.

De man stapt licht opzij en legt zijn hand op de hals van Livito. Livito draait de man met zijn hals naar zijn schoft. De man kriebelt Livito onder zijn manen. Dicht bij elkaar. “Wat doet Livito met jou?”, vraag ik nieuwsgierig. “ Hij maakt contact en vraagt me hem te kriebelen”, vertelt de man. “Aha, hij verbindt zich met jou en zet je aan het werk”, lach ik nu hardop. “Als dat geen grondwerk is!”. De klant denkt even na en begint te stralen. “Mag je dit ook aan een paard vragen?”, vraag ik aan de man. “Jazeker, roept hij uit. Zo is samenwerken hartstikke leuk”.

Dank je wel Livito, voor al je mooie lessen. We zullen je missen.