“Dat vind ik nou zo prachtig”, roept een klant blij uit.
“Ik wou dat ik als kind dat ook had gekund, net als Nokky gewoon om aandacht vragen, boem, dwars in de ruimte van een ander stappen en om aandacht vragen”. Opgetogen kriebelt ze Nokky op zijn schoft. Hij geniet zichtbaar, zijn lip een beetje opgekruld.
Ondanks de beste bedoelingen lopen veel kinderen emotionele schade op. Als kind heb ik het zelf ervaren en als moeder weet ik zeker dat ik dat doorgeef. Het gemis uit de kindertijd groeit als een verlangen. Een verlangen om aandacht te geven, welkom te heten, een hechte familie te vormen. Bij de paarden manifesteren zich vele verlangens.
Het kind dat te weinig aandacht heeft gekregen leert zijn verlangen vorm te geven door zelf heel veel aandacht aan anderen te geven. Hierin schuilt een bijzondere kracht. In feite creëert het kind zijn eigen gereedschap om in haar volwassenheid dit vermogen ook aan zichzelf te schenken, waarmee het verlangen vervuld kan worden.
Veel volwassenen vinden het echter heel moeilijk om hun eigen verlangen zelf te vervullen. De vrouw die heel veel aandacht aan anderen geeft, vindt het moeilijk te ervaren wat ze zelf voelt, waar ze zelf behoefte aan heeft. Ze besteed weinig aandacht aan zichzelf. Terwijl ze een meesteres is in aandacht geven!
De paarden nodigen iedereen uit de zonnige, lichte kant van het verlangen te onderzoeken en je eigen kracht in liefde voor jezelf aan te wenden. Zij zien je graag stralen. In balans versterk je de kudde.
